Według Davida Rocka, w chwili obecnej chyba najbardziej znanego praktyka wykorzystującego odkrycia neurobiologii w swojej pracy coacha i trenera, coaching to:
„Ułatwianie pozytywnych zmian poprzez poprawę sposobu myślenia.”
Jak pamiętasz z poprzedniego tekstu, przywołałem pojęcie, które zresztą zaczyna być coraz bardziej popularne, Brain-Based Coaching, które oznacza wprowadzenie do praktyki coachingu wyników odkryć neurobiologii. Z powyższej definicji wynika, że celem BBC nie jest jedynie zaplanowanie zmieniających bieżące doświadczenia działań, ale jego głęboką istotą jest poprawienie/polepszenie sposobu myślenia klienta. Dopiero to może przynieść prawdziwe, głębokie i długotrwałe zmiany w jego życiu.
W modelu zaproponowanym przez Davida Rocka w wyniku zmiany sposobu myślenia doświadczymy lepszego radzenia sobie z własnymi emocjami jak i z emocjami innych, dzięki czemu nasze zachowania i działania staną się bardziej efektywne, co z kolei pozwoli nam w pełni wykorzystać nasz wewnętrzny potencjał, doprowadzając do satysfakcjonujących, wyjątkowych rezultatów Możemy to przedstawić następująco:
zmiana myślenia –> radzenie sobie z emocjami –> efektywne zachowania –> satysfakcjonujące rezultaty
Powtórzmy jeszcze raz: BBC nie jest kolejnym rodzajem/sposobem/modyfikacją coachingu „zwykłego” (w tej chwili przychodzi zapewne każdemu do głowy szereg określeń, które poprzedzają słowo „coaching” i które z założenia mają rozróżniać ten rodzaj coachingu od coachingu „saute”). Jest raczej wskazówką, czy podkreśleniem, że w pracy coacha kierującego się BBC (której celem jest, jak w każdym procesie coachingowym, pomoc naszym klientom w dotarciu i w pełnym wykorzystaniu ich wewnętrznego potencjału), stosuje się wszystkie ważne dla skutecznego coachingu odkrycia naukowo zweryfikowanej platformy, jaką jest neurobiologia. Z naszego doświadczenia wiemy, że jeżeli w rozmowie ze sceptycznie nastawionym klientem prezentujemy mu podstawy naukowe coachingu, oparte na odkryciach neurobiologii, pozwala to łatwiej go przekonać do idei coachingu.
Ten i kolejny odcinek naszej opowieści o coachingu BBC poświęcimy kilku obszarom i pojęciom, bez znajomości trudno mówić o jego praktycznej realizacji. Rozpoczynamy od uważności.
Praktyka uważności
Uważność to według Tanga i Posnera „świadomość teraźniejszości, brak osądu i akceptacja”. Według neurobiologii powyższe postawy mają niebywałe znaczenie dla pełnej realizacji potencjału człowieka. Ma to podwójny aspekt dla każdego coacha:
- uświadamia mu, jak zwracanie uwagi na własne procesy myślowe pozwala im być blisko klientów.
- sprzyja własnemu rozwojowi każdego coacha, czyli rozwojowi ich mózgów.
Daniel Siegel przyjrzał się dokładniej, jak praktyka uważności wpływa na funkcje umysłu zachodzące w korze przedczołowej. Okazało się, że zanotowano istotną poprawę poniższych funkcji wraz z jednoczesną zmianą odpowiadających struktur mózgu:
- optymalizacja funkcji między ciałem a mózgiem,
- umiejętność radzenia sobie z emocjami,
- panowanie nad strachem i lękiem,
- efektywna i dostrojona komunikacja,
- poziom empatii,
- intuicja,
- elastyczność reakcji,
- wglądy
- spójność wewnętrzna
Tak więc rozumienie i praktykowanie uważności pozwoli coachowi na:
- lepsze poznanie samego siebie i pozyskanie głębszych refleksji,
- kontakt z drugą osobą poprzez prawdziwie bezpośrednią i głęboką obecność,
- wspomaganie swoich klientów w budowie i rozwoju ich samoświadomości.
W kolejnym odcinku przyjrzymy się podstawowemu pojęciu BBC, czyli niebywałej zdolności mózgu do zmiany, zwanej neuroplastycznością oraz poznamy, czym jest neuronalny darwinizm.
Literatura:
David Rock, Linda J. Page: Fundamenty coachingu. Neurobiologia a skuteczna praktyka. Warszawa 2014
Daniel Siegel: Rozwój umysłu: jak stajemy się tym, kim jesteśmy. Kraków, Wyd. UJ
Tang, Y.-Y., Posner, M.J. The neuroscience of mindfulness. NeuroLeadreship Journal 2008
Autor:
Darek Niedzieski, coach@darekniedzieski.pl